Eins og vid sogdum i seinasta bloggi tha var ferdinni haldid til Shangri-la, en thar tok a moti okkur nystingskuldi og grenjandi rigning. Vid vorum ekki lengi ad hlaupa i budir ad leita ad flottustu flisbuxum baejarins, rullukragabolum, hufum og hitabrusum. I Shangri-la voru ekki ofnar til ad hita upp herbergin okkar svo thad var bara jafn kallt allstadar og a nottunni var meira ad segja thad kalt ad thad snjoadi. Vid hittum marga skemmtilega krakka i Shangri-la, og thar ma helst nefna vini okkar fra Svithjod, Emilie og Gustav, og Ben fra Englandi. Vid gerdum margt skemmtilegt saman eins og ad borda saman a markadi baerjarins og kura yfir biomynd a hostelinu drekkandi marga litra af engiferte.
Eftir mikla og vonlausa leit af ferdum inn i Tibet akvadum vid ad taka flug til Chengdu og reyna ad finna odyrari og betri ferdir thar. Flugid for fra Lijiang, sem er baer rett hja Shangri-la. Thad er mikid af minnihlutahopum i Yunnan (helmingurinn af theim 32 milljonum sem bua i heradinu tilheyra minnihlutahopum) og i Lijiang er Naxi minnihlutahopurinn mjog fjolmennur. I Naxi minnihlutahopnum eru konur aedri, allt erfist i kvennlegginn og bornin tilheyra mommunni. Yfirleitt er ekki um formlegt samband raeda og konurnar fa ser gjarnan nyja menn (og tha eru karlarnir lausir allra mala).
Vid lobbudum um throngar gotur gamla baejarins sem var eins og eitt stort volundarhus. I gaer hittum vid svo aftur Gustav, Emilie og Ben. Thad var rosalega gaman og vid forum m.a. saman og fengum okkur rosa god grillspjot ad borda. I Lijiang gistum vid a mjog skemmtilegu hosteli. Konan sem rak hostelid kalladi sig "mama", henni fannst hun vera mamma allra sem gistu thar, vodalega spes og fyndid. Hun var stanslaust ad reyna ad daela i mann avoxtum og eitt kvoldid bordudum vid mommu-mat hja henni. Hun kvaddi okkur svo med kossi a sitthvora kinnina, setti lukkgrip um halsinn a okkur og oskadi okkur alls hins besta.
Her i Chengdu aetlum vid svo ad halda afram ad reyna ad finna ferd inn i Tibet, gefumst ekki upp;o) Vid aetlum lika ad fara ad skoda pondur, mer hlakkar ekkert sma mikid til ad sja pondur og kruttulega ponduunga.
Kved i bili og sendi rosalega godar kvedjur heim.
Tinna